Jeroen Kampschreur
Weer terug naar Saas Fee
Door: Tjeerd Venstra
Voor team paraski NL is de voorbereiding op het nieuwe seizoen weer begonnen na de succesvol verlopen paralympische spelen waarin Jeroen Kampschreur goud veroverde op de supercombinatie (Slalom en Super-G) en Linda van Impelen zilver pakte op de Reuzenslalom. Van de zomer werkten ze aan hun conditie met krachttraining en wakeboarden, maar nu is het weer tijd voor het echte werk. Op de gletsjer van Saas Fee in Zwitserland werd de training in de sneeuw weer hervat. Ik (Tjeerd) was deze keer mee als fysio.
“Jij boft toch maar hè Tjeerd, lekker de sneeuw in, met de skiërs, beetje snowboarden en in de zon zitten!”
Nou boffen doe ik zeker. Het weer was top, de zon scheen overvloedig. Maar gewerkt, dat heb ik! Zo ziet een typische dag voor mij en de atleten eruit:
Tjeerd in zijn sas
05:45 de wekker gaat
Ik sta meteen op, want voor mij geldt: “you snooze, you loose.” Uitslapen is geen optie als je met een stel skiërs op pad gaat. In de ochtend is de sneeuw op z’n best. De zon heeft z’n verwoestende werking nog niet kunnen doen op de sneeuw, waardoor de kwaliteit nog hard en grippy is. Wordt de sneeuw zachter, dan ontstaan er al snel diepe geulen in het parcours, wat gevaarlijk kan zijn.
06:15 ontbijt
Ok, het is dan wel erg vroeg, maar het ontbijtbuffet is dik in orde. Mag ook wel, want de skiërs verbruiken op de piste de nodige calorieën. Dit geldt iets minder voor mij als fysio, maar ik heb gewoon altijd honger 😁. Om nog wat wakkerder te worden, breng ik mijn cafeïnegehalte op peil met twee bakken koffie. Ook vul ik mijn thermosfles met dit zwarte goud voor zometeen op de piste.
06:45 Spullen pakken
We pakken gauw onze spullen en gaan naar buiten. Het is nog pikkedonker, maar het is al een drukte van belang. Skiteams uit andere landen zitten in het zelfde stramien en staan klaar om met de gondel omhoog te gaan naar de gletsjer. Samen met de coaches en de waxtech rijden we de kar met ski’s, rugzakken omhoog naar de gondel. Gelukkig is dat niet heel ver, want ons hotel zit pal tegenover de gondel.
07:00 De Alpin Express gaat omhoog naar de gletsjer van Saas Fee
Tijd voor een potje “gondel Tetris”. De atleten met rolstoel rijden de gondel in, waarop wij de kar met skispullen erbij rijden. Tenslotte stappen wij in. Het past precies! Tijd om staand nog even verder te slapen, naar slechte grappen te luisteren of de @paraskiNL insta volgers te trakteren op een liftselfie. Na nog een gondel en de beroemde kabeltrein Metro Alpin komen we op 3500 meter aan.
07:30 Skis klaarzetten voor de paraski atleten
De coaches gaan met een berg slalompalen de aan hen toegewezen piste op om het parcours te steken. Ik zet samen met de waxtech de skis en de zitski bakken klaar. Manus van alles modus ON! In het geval van Saas Fee betekent dit een modderige heuvel van +50 m aflopen met alle gear. Waar nodig helpen we de rolstoelers met de heuvel afrollen naar hun zitski en het instappen in hun bak. Als iedereen klaar is gaan we naar de piste om in te skien en het parcours te verkennen.
08:30 De training start
Als de paraski atleten zijn ingeskied en ze het parcours hebben verkend, start de training. Ik sta boven aan de start en heb via een radio verbinding met de coaches die aan de finish beneden staan. Links en rechts van ons zijn andere landenteams aan het trainen. Mijn taak is om de atleet die aan de start staat over de radio aan te melden aan de coaches en het juiste nummer in te voeren in de tijdwaarneming. Wanneer de coach beneden een ‘course clear’ geeft, mag de atleet van start. Om warm te blijven doe ik een dansje, een paar push ups, de nodige squats èn open ik mijn thermosfles koffie. Wanneer een van de coaches tijd heeft om boven aan de start te staan, zoek ik een mooi plekje langs het parcours om foto’s van de atleten te maken:
Claire Petit
Jeffrey Stuut
11:00 Einde training, opruimen
De atleten hebben nu elk zo’n 10 runs gemaakt door het parcours en de vermoeidheid begint in te treden. De coaches halen de palen uit het parcours. Ik neem mijn eigen rugzak met fotospullen en de spullen van de tijdwaarneming mee en begeef met naar de sleeplift. Bovenaan is het een klein stukje strepen met mijn snowboard terug naar de gondel. Dat strepen is nog best lastig met mijn fotorugzak op mijn rug en de rugzak met tijdwaarnemingsullen in mijn handen 🤪. Eenmaal aangekomen bij de gondel begint het leuke gedeelte: de zitskiërs in hun rolstoel de modderige heuvel opduwen. Op 3500 meter is dit een behoorlijke uitdaging kan ik je vertellen. Het wordt me pijnlijk duidelijk dat ik meer had moeten CrossFitten.
12:00 Lunch
Na het treintje, twee gondels en het karretje weer naar het washok te hebben gebracht is het tijd voor de lunch in ons hotel. Maximaal opscheppen met dan weer pasta bolognese, dan weer lasagne, we komen niks te kort.
13:00 Krachttraining
De lunch is nog maar net gezakt. Tijd om verder uit te rusten is er niet, want er moet getraind worden. De staande skiers gaan op de hometrainers zitten om de afvalstoffen uit hun been (of benen) af te voeren. De zitskiërs werken aan hun core en bovenlichaam. Waar nodig help ik de atleten tijdens hun training en kom zelf ook nog toe aan een goede bovenlichaam sessie. Na de training is er even tijd om lekker uit te rusten.
Boven op de gletsjer was het winter, maar beneden in het dal was het goed toeven in het zonnetje
15:00 fysio time!
Op deze trip waren er zes atleten mee. Iedereen kon elke dag 20 minuten behandeling krijgen. Deze trip viel het redelijk mee qua blessures, een paar stijve spieren zo hier en daar, een knoopje die ik met dry needling behandelde, dat was het wel. Wel moest ik met een onfortuinlijke atleet naar het ziekenhuis vanwege een val op de schouder. Gelukkig liet de röntgenfoto geen gekke dingen zien en konden we weer opgelucht de berg omhoog terug rijden. Na de fysio sessies had ik even tijd om in de zon te zitten of mailtjes voor Fysiofabriek af te handelen.
18:15 Diner
Aanschuiven maar! Moe maar voldaan na een lange dag was het goed toeven in het restaurant. We deden ons tegoed aan het saladebuffet, een hoofdgerecht met een in saus doordrenkte koe dan wel kip en een lekker toetje. Daarna deed ik nog een laatste koffie met de coaches.
21:30 Slapen!
Zo dat was me het dagje wel. Omdat ik toch echt geen ochtendmens ben probeer ik vroeg naar bed te gaan en val ik als een blok in slaap. Morgen weer een dag 😃
In december start het wedstrijdseizoen voor team paraski NL met Slalom en Reuzenslalom in Sankt Moritz in Zwitserland. Voor die tijd hebben de atleten nog twee trainingskampen, een weer in Saas Fee over twee weken en een in Noorwegen half november. Volg de atleten op hun avonturen op instagram.