Dit zijn de Fysiotherapie Game Changers van 2010-2020!

Het duurt nog maar heel eventjes en we hebben er alweer een decennium opzitten. Tien jaar waarin er veel in de wereld gebeurde. In 2010 voelden we nog duidelijk de nasleep van de bankencrisis die sinds 2007 de wereld in zijn greep hield. We zagen de opkomst en (voorlopige?) ondergang van terreurorganisatie IS en na de presidentsverkiezingen van Amerika in 2016 zou de wereld nooit meer hetzelfde zijn.

Tien jaar geleden stonden nog weinigen stil bij de impact van klimaatverandering op onze samenleving. Nu lees je er dagelijks over en staat het – eindelijk – op de politieke agenda.

Fysiotherapie

Tegelijkertijd stond ook de wereld van fysiotherapie allesbehalve stil. Over de hele wereld werden stappen gemaakt in wetenschappelijk onderzoek naar de beste behandelmethodes en andere inzichten.

In tien jaar tijd is er heel veel vooruitgang geboekt en is er veel veranderd hoe wij onze patiënten behandelen ten opzichte van tien jaar geleden. Het enige wat in tien jaar tijd helaas nauwelijks is veranderd, is het tarief dat wij van de zorgverzekeraar vergoed krijgen.

Baanbrekend onderzoek

Hieronder vind je onze selectie van baanbrekend onderzoek en andere game changers in de fysiotherapie. En net als in de gelijknamige docu over plantaardig eten, zijn de game changers die je hieronder leest volledig vanuit onze eigen biasgeschreven. Mis jij een belangrijke ontwikkeling in dit overzicht? Laat het ons weten!

Ok, we spelen een klein beetje vals want het artikel 1 van Jill Cook verscheen al in 2009: “Is tendon pathology a continuum?”. Hierin zet ze uiteen dat de ene peesklacht niet de andere is. Voorheen werd gedacht dat pezen konden ontsteken, maar zij was een van de eersten die onderkenden dat dit niet het geval was.

Als een pees teveel (of ook te weinig!) belast word, ontsteekt deze niet, maar degenereert. Dit merk je wanneer je, in het geval van de achillespees, ’s ochtends als een bejaarde met een stijve en pijnlijke hiel door het huis strompelt.

Haar model beschrijft een lijn die loopt van een normale pees naar gedegenereerde pees.

Waarom is dit een Game Changer?

Voordat Cook met haar onderzoeken kwam behandelden we pezen anders. We pasten fricties toe op de pijnlijke plek om zogenaamd littekenweefsel en verklevingen af te breken. Nu weten we wel beter en hanteren we het credo “Treat the donut, not the hole”. Oftewel maak het omliggende peesweefsel sterker door middel van een duidelijke opbouw in training en blijf met je handen af van de pijnlijke plek.

Het model van Cook maakt onderscheid tussen verschillende soorten peesklachten en geeft ook aan in welke mate de klacht reversibel is en welke strategie (rust of belasten) wanneer zinvol is. Met haar onderzoek naar pezen heeft ze wereldwijd een enorme impact gehad op hoe wij peesklachten behandelen.

Is sneller revalideren na een kruisband operatie net zo goed als de gebruikelijke duur van negen tot twaalf maanden? In 2011 dachten we van wel². Zes maanden na het afscheuren van je voorste kruisband weer op het voetbalveld? Tuurlijk!

Tegenwoordig zijn we daar hard van teruggekomen na de schrikbarend hoge her-rupturen die voorkwamen na een te snelle terugkeer naar de sport. Nu weten we dat het herstel van de nieuwe voorste kruisband tot wel twee jaar kan duren.

Mogen we dit dan wel een Game Changer noemen? Eigenlijk niet dus, of misschien een tijdelijke trend die gelukkig niet lang aanhield. We zien het dan ook somber in voor Memphis Depay om op tijd fit te zijn voor het Europees Kampioenschap voetbal in de zomer van 2020.

Tegenwoordig kennen we hem als kritische en vooruitstrevende fysio die graag zijn – vaak grofgebekte – mening geeft, maar in 2012 had nog bijna niemand van Adam Meakins gehoord. Toentertijd was het als fysio ongebruikelijk om te bloggen, maar hij was dus een van de eersten.

In zijn eerste blog, die je hier nog steeds kunt terugvinden blijkt al meteen dat hij geen blad voor de mond neemt: ‘I have been on far too many courses and listened to far too many so called experts, pontificating this and claiming that with downright dubious, outlandish and ridiculous claims to know that they are usually all talking crap.’

Een terechte signalering. Van oudsher was het goeroe denken alomtegenwoordig in de fysiotherapie. Grootheden van toen zoals de Australische manueeltherapeut Geoffrey Maitlaind meenden dat het mogelijk was om precies te kunnen voelen of werveltje x geblokkeerd stond ten opzichte van werveltje y. Ook had hij een systeem van mobilisaties bedacht (graad I-V) waarbij elk type weer net een ander effect zou hebben.

Tegenwoordig weten we dat testen op beweeglijkeid van gewrichten notoir onbetrouwbaar zijn 3 en gekleurd zijn door confirmation bias (je weet dat je patiënt op die plek last heeft, dus je meent daar iets te voelen).

Hij blijft schrijven en zijn blogs vinden een steeds groter publiek. Ook zoekt hij steeds nadrukkelijker de confrontatie met als voorlopige hoogtepunt (of dieptepunt zo je wilt;) het uitbrengen van zijn ‘manual therapy sucks T shirt’, uitmondend in een rechtszaak met de vereniging van manueeltherapeuten van Engeland (die hij won).

In 2010 telde Nederland slechts drie CrossFit boxen in heel Nederland. Nu zitten er alleen al in Utrecht 8(!), waaronder onze mooie locatie centrum Unscared Fitness. Je vraagt je misschien af wat CrossFit te maken heeft met fysiotherapie?

De reputatie van blessure gevoelige sport die het heeft is in ieder geval niet terecht. Je verwacht het misschien niet, maar bijvoorbeeld in vergelijking met voetbal vinden er minder blessures plaats bij CrossFit⁴.

Er mag weer getraind worden

Nee, de invloed van CrossFit moeten we in een andere hoek zoeken. Het heeft het trainen met barbells, kettlebells en gymnastics oefeningen naar een veel groter publiek gebracht. Door CrossFit hebben mensen hun weg gevonden naar gewichtheffen of Powerliften.

Hierdoor is het aanbod aan daarin gespecialiseerde Gyms ook enorm toegenomen. CrossFit heeft ook een enorm positieve invloed gehad op het trainen met gewichten door vrouwen. Waar het tien jaar geleden als vrouw misschien spannend of intimiderend was om je in het krachthonk tussen de mannen in het zweet te werken met zware gewichten is het nu volkomen normaal.

De invloed van CrossFit op ons vak moet ook niet onderschat worden. Maarten en ik (ja echt!) waren fanatieke CrossFitters in 2009. Van de lessen die we toen geleerd hebben qua uitvoering van oefeningen en überhaupt het bestaan van menig oefening, plukken we nu nog dagelijks de vruchten bij het trainen van onze patiënten.

O yeah! In een behoorlijke druk Utrecht vonden wij dat er plaats was voor een nieuwe praktijk en gelukkig hadden we gelijk. Dankzij jullie zijn we nu waar we zijn. Drie mooie locaties voor fysiotherapie in Utrecht Oost, Centrum en West waar we iedereen naar hartelust onze op no-nonsense vibe trakteren. Dat, en goede koffie natuurlijk;)

Voor Eelco en mijzelf was het oprichten van Fysiofabriek natuurlijk een enorme Game Changer! Van alleen werken als fysio nu als full time ondernemer aan de slag heeft een behoorlijke verandering teweeg gebracht. Op de fysiotherapie als geheel hebben wij als klein praktijkje misschien niet zo’n grote invloed als de baanbrekende onderzoeken van het afgelopen decennium, maar dat neemt niet weg dat we ontzettend trots zijn op wat we hebben bereikt!

Tim Gabbet introduceerde de termen acute en chronic workload om de verhouding in kaart te brengen tussen de belasting van afgelopen week en die van de afgelopen maand. Gek genoeg loont het om de chronische workload zo hoog mogelijk te houden om blessures te voorkomen. Oud collega Wouter schreef hier vorig jaar al een interessante blogpost over.

Peter ‘O Sullivan⁵ komt met de prikkelende stelling dat veel van de beperking die mensen met lage rugpijn ervaren, wordt veroorzaakt door de gezondheidszorg zelf. Mensen krijgen te horen dat hun rug versleten is, en dat ze bewegingen moeten vermijden.

Artsen, chiropractoren maar ook fysiotherapeuten maken zich nog steeds schuldig aan deze zogenaamde nocebo’s en creëren zo patiënten die hun rug niet meer vertrouwen en steeds meer dingen gaan vermijden, omdat ze bang zijn omdat dit hun rug mogelijk schaadt. Lees meer over lage rugpijn in Eelco’s blog.

Rond 2005 leek het er nog niet op dat O’ Sullivan in 2018 zo’n andere kijk op rugpijn zou hebben. Hij was het die de classificatie had bedacht die rugpijn onder andere indeelde in ‘instabiliteit’.

Hiervan is hij hard teruggekomen. Ten eerste omdat het woord instabiliteit bij sommige mensen het gevoel kan geven dat hun rug fragiel is en ten tweede dat de rug bij veel menen juist veel te stijf is. Meer stabiliteit is dan het laatste wat er nodig is.

Pijn ≠ weefselschade

O’ Sullivan was een van de eersten die rugpijn loskoppelden van weefselschade. Vaak staat de pijn die iemand ervaart niet in relatie tot kapot weefsel. De pijn die we voelen is een optelsom van weefsel dat niet noodzakelijkerwijs kapot is, maar gesensitiseerd is, de emoties die we voelen, stress, hoeveelheid en kwaliteit van slaap, en onze omgeving zoals steun van naasten. Door bij  therapie in te spelen op gedrag is het mogelijk om te herstellen van aanhoudende rugpijn.

Helpt een operatie bij schouderklachten? Met die vraag startte het geruchtmakende onderzoek⁶ van David Beard, een orthopedisch chirurg nota bene. Hij vroeg zich af of de zogenaamde Subacromiale decompressie operatie nuttig was en zette samen met zijn kompanen de CSAW study op (Can Shoulder Arthroscopy Work?).

Het onderzoek

De studie zit vernuftig in elkaar met drie groepen. Groep 1 was de onderzoeksgroep waarbij de operatie werd uitgevoerd. Groep 2 dacht dat ze de operatie ook krijgen, maar in werkelijkheid kregen ze alleen de narcose, een klein sneetje en een hechting. Groep 3 was de controlegroep en kreeg geen operatie of therapie.

De resultaten

Wat bleek na 1 jaar? Er bleek geen verschil te zijn tussen de beide operatiegroepen en een miniem verschil tussen de beide operatiegroepen en de controlegroep! Dit laatste verschil was overigens niet significant. Een behoorlijke Game Changer dus.

Blijkbaar is een operatie die in het verleden veelvuldig is uitgevoerd helemaal niet nuttig. Het onderzoek werd dan ook niet voor niks gepubliceerd in The Lancet, een van de meest vooraanstaande wetenschappelijke tijdschriften die er zijn.

Het klinkt bijna te mooi om waar te zijn. In plaats van je squats keihard te grinden met zware sets van vijf herhalingen, pak je alleen de stang en doe je 1 set van 30 herhalingen gevolgd door 3 sets van 15 herhalingen.

Oja, je moet daarbij wel je beide benen afknellen met een band die nog het meeste wegheeft van een bloeddrukmeter, maar dan verzonnen door de duivel himself. Bloodflow Restriction Training⁷, het is een ding, zeker bij ons van Fysiofabriek en helemaal zeker bij oud collega Tony, die er een puik blog over schreef.

Wij vinden het een Game changer, want het stelt ons in staat veel sneller te kunnen beginnen met trainen na een operatie, bijvoorbeeld wanneer je je voorste kruisband hebt gescheurd. Of we het over tien jaar nog steeds een Game Changer vinden zal de tijd moeten uitwijzen!